Naukowcy toczą dyskusje na temat tego, czym ludzie różnią się od pozostałych zwierząt.
Do tej pory funkcjonowały różne hipotezy (pomijam te metafizyczne):
▪️ budowa ciała – dwunożność, brak owłosienia, użycie chwytnych dłoni;
▪️ cechy mózgu – wielkość, ilość neuronów;
▪️ umiejętności – szczególnie uczenia się, przewidywania, wyobraźni, komunikacji.
Żadna z tych hipotez nie wyróżnia nas w świecie zwierząt. Wszak lemury mają chwytne palce, słonie mają mózgi większe od naszych, a wiele zwierząt potrafi uczyć się i przewidywać (choćby kruki czy delfiny).
Obecnie coraz częściej zwraca się uwagę na pewien fragment naszego mózgu, który przez wiele lat uważany był za niepotrzebny. Chodzi tu o:
KORĘ PRZEDCZOŁOWĄ (prefrontal cortex)
To przez nią (w odróżnieniu od neandertalczyków) mamy płaskie czoło. Uważana jest za miejsce, w której powstaje świadomość. Dzięki niej operujemy pamięcią krótkotrwałą i wyobrażamy coś sobie. Dzięki niej panujemy nad emocjami i planujemy. Dzięki niej jesteśmy kreatywni i potrafimy myśleć krytycznie.
A wszystko to powstało trochę przez przypadek – kora przedczołowa powstała prawdopodobnie po to, aby domyślać się tego jakie intencje kierują osobą, którą spotykamy. W ten sposób wyobrażamy sobie – co ona o nas myśli. Następny krok – wyobrażenie sobie innych rzeczy (np. działania koła) stało się łatwe. Tak więc można powiedzieć, że świadomość i myślenie, mające swoje źródło w korze przedczołowej, powstało przez przypadek. Jak wszystkie rzeczy w świecie organizmów żywych.
#mózg #koraprzedczołowa #teoriaumysłu
